Podstawowe wyznaczniki długu publicznego
Postrzegając agencje państwowe jako podmioty operujące w określonym systemie gospodarczym, możemy zastosować wobec nich terminologię zbliżoną do warunków występujących na rynku. „Kraj” ustalając plan wydatków (prognozę wydatków ustala się w majątku) na dany okres, przy szacowanych na niższym poziomie wynagrodzeń, musi liczyć się z sytuacją wystąpienia ujemnego salda końcowego. Saldo to nazywamy deficytem budżetowym. Polityka podatkowo-monetarna kraju warunkuje stopień długu publicznego i równocześnie ten właśnie dług jest składnikiem określającym poziom wynagrodzeń i wydatków majątkowych w przyszłości. Pożyczki publiczne mogą służyć subsydiowaniu zarówno wydatków aktualnych, jak i wydatków kapitałowych budżetu. Pierwsze z nich nie przyczyniają się w dłuższym czasie powiększenia się majątku publicznego, drugie natomiast mogą powodować taki proces. Unikanie zadłużenia publicznego, skierowanego na fundowanie wydatków aktualnych, wydaje się zatem szczególnie ważnym zagadnieniem. Istotnym elementem, wpływającym na „atrakcyjność” finansowania wydatków publicznych za pomocą długu, jest możliwość ukrycia w krótkim okresie rzeczywistych rozmiarów redystrybucji dochodów.
Opublikowano w Gospodarka
Loading ...